از چهار سال پیش منتظر امسال بودم و جام جهانی که تو راهه:))
حقیقتا یکی از دلایلی که دلم نمیخواست بشینم پشت کنکور همین بود.. اصلا دلم نمیخواست از بازیا جا بمونم
تقریبا یه ماه دیگه شروع میشه و میدونم میدونم فوتبال اصلا با اون فاز شاعرانم سازگار نیست ولی من فوتبالو هم از یه دید دیگه نگاه میکنم:)
چقدر باهاش گریه کردم.. حتی یورو 2016 اونجایی که پرتغال و فرانسه باهم بازی میکردن و.. یادمه بخاطر باخت پرتغال و زخمی شدن رونالدو اونشب نتونستم بخوابم:)
امیدوارم هم خوابگاهیام باهام هم عقیده باشن و باهم داد و بیداد کنیم واسه تیممون.. البته که دیدم کسایی که اصلا فوتبال رو دنبال نمیکنن ولی واسه جام جهانی ذوق دارن.. مثل اشک مامانم موقع حذف ایران توی چهار سال پیش.. مامانی که اصلا از فوتبال خوشش نمیومد:_)
میدونم فوتبال برای خیلیاتون بحث جذابی نیست اونم توی این شرایط مملکتمون:)
پ.ن1: خیلی خیلی زیاد فکر کردم که این پست رو بزارم یا نه حتی نصفه نوشتم و پاکش کردم.. نمیخواستم توی این شرایط حس کنین من زیادی بیخیالم:) چون واقعا اینطور نیست.. ولی با حرف زدن من قراره چیزی درست بشه؟؟
-کامنتارو میبندم چون نمیخوام قضاوت بشم:)))
- جمعه ۱ مهر ۰۱
